اتریوم کلاسیک (ETC) یک پلتفرم ارز دیجیتال توزیع شده و منبع باز است که بهصورت غیرمتمرکز و مبتنی بر بلاکچین مطابق با قراردادهای هوشمند کار میکند. Ethereum Classic در ابتدا با نام اتریوم شناخته میشد. در واقع، اتریوم توسط Vitalik Buterin و بنیاد اتریوم طراحی شد و در سال ۲۰۱۳ راهاندازی شد. اما این ارز پس از هک DAO در سال ۲۰۱۶ ایجاد شد.
اتریوم پلتفرم بلاکچینی شبیه به بیتکوین است، با یک تفاوت کلیدی: علاوه بر ثبت ارزش تراکنشها، میتواند به عنوان یک کامپیوتر توزیع شده برای اجرای قراردادهای هوشمند خوداجرا نیز استفاده شود.
در پاسخ به Ethereum Classic چیست؟ میتوان گفت که ETC اجرای قراردادهای هوشمند را با توانایی که در حاکمیت غیرمتمرکز دارد را تسهیل میکند. به عبارت دیگر، قراردادها بدون دخالت شخص ثالث مانند وکیل قابل اجراست. قراردادهای هوشمند شبیه به دستورات if-then هستند، به این معنی که اگر اقدامات مورد نیاز در قرارداد انجام شده باشد، قرارداد قابل اجراست. اگر پارامترهای قرارداد برآورده نشده باشد، بسته به شرایط تعیین شده در شروع قرارداد، ممکن است جریمه، کارمزد درنظر گرفته شود یا حتی قرارداد باطل شود.
در ابتدا، بلاکچین اتریوم به عنوان یک شبکه واحد ایجاد شد که در آن تراکنشها را با استفاده از ارز دیجیتال اتر یا ETH تسهیل کند. شبکه جدید به سرعت برای عرضه اولیه کوین محبوب شد، زیرا تیمهای مختلف از این پلتفرم برای راهاندازی توکنهای خود استفاده کردند.
یکی از موفقترین ICOها DAO بود؛ در واقع این صندوق به صورت غیرمتمرکز اداره میشد و در آن سرمایهگذاران به داراییها برای سرمایهگذاری رأی میدادند. DAO به سرعت بیش از ۱۱ میلیون ETH از بیش از ۱۸۰۰۰ سرمایهگذار جمع کرد. البته این آمار مربوط به قبل از این است که هکرهای ناشناس یک مشکل در قرارداد هوشمند را کشف کنند. این مشکل اجازه میداد که حدود یک سوم اتر انباشته شده DAO را خارج کنند.
Ethereum Classic در سال ۲۰۱۶ در نتیجه هک DAO شکل گرفت. DAO قرارداد هوشمندی است که بر روی بلاکچین اتریوم کار میکند. در این حمله، بلاکچین اصلی به دو بخش تقسیم شد که در آن اکثر کاربران تصمیم گرفتند که هک را معکوس کنند و وجوه دزدیده شده را برگردانند.
این نفوذ باعث شد که توجه جامعه اتریوم به احتمال حمله جلب شود. تعداد کمی از توسعهدهندگان و ماینرها معتقد بودند که سرمایهگذاری DAO در واقع به معنی سرمایهگذاری در یک پروژه معیوب خواهد بود. در مقابل این گروه، اکثریت جامعه اتریوم بودند که تصمیم گرفتند که بلاکچین را به عقب برگردانند تا باعث کمک مالی برای سرمایه گذاران DAO شود.
پیشنهاد معکوسکردن بلاکچین اتریوم برای نجات سرمایهگذاران آسیبدیده باعث شکل گیری دو دیدگاه موافق و مخالف شد. مخالفان بر این اعتقاد بودند که انجام این کار، سابقهای را برای کمکهای مالی آینده ایجاد میکند. اما پس از یک نظرسنجی فوری که انجام شد، ۹۷ درصد از جامعه به بازگرداندن وجوه ازدسترفته از طریق هارد فورک رأی دادند.
در نتیجه، بلاکچین اتریوم به دو شبکه مجزا تقسیم شد. شبکه جدیدتر نام اتریوم را به ارث برد و از ETH یا اتر به عنوان ارز دیجیتال خود استفاده میکند. نسخه قدیمیتر که با نام Ethereum Classic شناخته میشود که از ETC استفاده میکند.
توافق بین خریدار و فروشنده در خطوط کدی در قرارداد هوشمند نوشته میشود که بسته به شرایط داخل قرارداد، به صورت خودکار اجرا میشود. در نتیجه، نیازی به نظارت خارجی یا سانسور توسط یک مقام مرکزی وجود ندارد، زیرا کد اجرای قرارداد را کنترل میکند. این روند آینده اتریوم کلاسیک را جهت امنیت و سوددهی ضمانت میکند.